De aanbouw van de consistoriekamer, in 1928, is niet in de stijl van de kerk uitgevoerd, maar in de toen heersende bouwtrend met materialen die afkomstig waren van een verbouwing. Een restauratie vond plaats in 1955 en in 1984 werd het dak vernieuwd. Van 2000 tot 2009 werd het gebouw geheel opgeknapt.
Architectuur
Het Van Gogh Kerkje is een prachtig voorbeeld van neoclassicistische architectuur uit de 19e eeuw. Gebouwd door Waterstaat in 1824-1825, toont dit kleine monument de internationale bouwstijl die Nederland toen domineerde. Ontdek de bijzondere kenmerken van deze zaalkerk met zijn driezijdige afsluiting en gotische vensters.
Toonaangevende bouwstijl
Het Van Goghkerkje is in 1824/1825 door Waterstaat gebouwd. De bouwstijl is neoclassicistisch, een indertijd internationaal toonaangevende bouwstijl die in Nederland aan het einde van de 18e eeuw werd geïntroduceerd en gedurende de eerste helft van de 19e eeuw in verschillende varianten op grote schaal werd toegepast.
Driezijdige afsluiting
Het Van Goghkerkje is een kleine zaalkerk met aan de korte zijden een driezijdige afsluiting. Op het dak staat een open torentje met een spits, gesierd met een bol en een weerhaan. Aan iedere lange zijde geven twee gotische vensters licht in de kerk.
Soortgelijke vensters bevinden zich ook in de schuine zijden voorin de kerk. In twee zijden aan weerskanten van de ingang bevinden zich nog de originele gotische blindramen die duiden op de aanwezigheid van een balkon.
Oorspronkelijke deur
Boven de deur, die nog in de oorspronkelijke uitvoering aanwezig is, staat gebeiteld: ‘1824, J.v. Hoven, K.V.’ dat wil zeggen: in het bouwjaar 1824 heeft kerkvoogd Jan van Hoven deze steen aangebracht. Iets verder boven de deur is in natuursteen de spreuk gebeiteld: ‘Jezus zeide: Mijn huis zal een huis des gebeds genaamd worden, Matth.21:15’.
